Tris: "De  eerste 8ste finale : Brazilië - Chili. Ik kan u één ding met zekerheid zeggen : voetbal is een héél schoon sport. Voor de wedstrijd zien we Alves en Neymar verbroederen met tegenstander Sanchez. Alves wijst effekes aan Sanchez dattem zijn haar moet laten knippen gelijk Neymar. Ik ben het daar volmondig mee eens en direct grote fan van laatstgenoemde. Maar dan krijg ik den Hulk in de mot. Wa is me da! Ik begin direct mijn plakkaatje met : "Hulk marry me" te schrijven als keeper Julio Cesar op de proppen komt. Het is duidelijk, met zo veel schoon volk mag ne mens zich ni binden, dus plakkaatje gaat ni omhoog dees reis. Het zal gewoon kijken en genieten worden. Ik ben hier nog ni weg uit Brasil.
 
Het wordt al duidelijk bij het zingen van de volksliederen. De mannen menen het. Ze zingen om ter hardst en zijn ni van plan om mekaar zelfs maar ne meter vrij spel te geven. Den Engelsen arbiter zal er zijn handen aan vol hebben. Na de match kan die direct een nief fluitje gaan kopen.
 
Het Latino bloed stroomt snel en heet door de aderen, er zit vaart in de wedstrijd en ze sjotten om te winnen. Na een kwartier is het al prijs. Geel voor Mena wegens handspel en het is het begin van een regen aan gele kaarten.
 
Nog geen minuut later, hoekschop Neymar en Luiz scoort. Of zo denkt iedereen toch. Later blijkt het een own goal van Jara te zijn. In ieder geval het is 1 - 0 voor Brazilië en het volk op de tribune wordt bijna gek.
 
De Chilenen laten echter ni met zich sollen en weer een kwartiertje later maakt Sanchez dankbaar gebruik van een serieus gat, zo eentje ter grote van in de Ozonlaag,  in de verdediging van Brazilië en zet met een schitterend doelpunt de 1 - 1 cijfers op het bord. Met deze uitslag gaat de rust in.
 
Na den halftime zorgt Hulk voor nen absoluten thriller door te scoren voor Brazilië maar den arbiter ziet er handspel in, goal wordt afgekeurd en de zoveelste gele kaart wordt getrokken. Al goe dat den Brit een heel boekske kaarten bijhad, hij heeft ze nodig. Hulk is, hoe zal ik het noemen, lichtjes teleurgesteld.
 
De verschrikkelijke hoeveelheid overtredingen, één elke minuut, dreigen de wedstrijd volledig lam te leggen. De coaches beginnen vervangers op het veld te sturen en voor Brazilië komen Jo en Pinilla erin. Dit zorgt ervoor dat er terug wat schwung in de match komt en de Brazilianen zetten druk maar zonder gevolg. De stand blijft gelijk en er komen verlengingen.
 
In de 15de minuut krijgt Alves volledig onterecht geel met een vrije trap voor Chili tot gevolg, zonder echt doelgevaar. De spelers zijn aan het einde van hun Latijn en Medel wiens dijen al voledig ingetapet zijn, vraagt vervanging en wordt op den brancard weggedragen. Rojas neemt zijn plaats in bij Chili.
En dan in de allerlaatste minuut schiet Pinilla op doel, de supporters houden hun hart vast ... is dit de beslissende goal? Maar nee, de bal gaat op de lat, de thriller gaat verder en ze moeten overgaan naar de penalty's.
 
5 penalty's voor elke ploeg en zowel Brazilië als Chili hebben 2 goals en 2 missers, en dan .... Neymar schiet de bal gaat in doel, alle ogen op Jara van Chili en ... hij mist. Bal gaat op de paal.  Het is duidelijk dat Jara echt zijnen dag ni heeft. Je zal maar in zijn plaats zijn ...
 
Maar Belo Horizonte ontploft. De vreugde bij spelers en supporters van Brasil is uitzinnig. De Chilenen zitten verslagen op de grasmat maar vanavond is het Fiesta do Brasil. Of ze de beste voetballers waren in dit spel, daar kan over gepalaverd worden, maar feesten dat kunnen ze en dat gaan ze ook vollen bak doen."
Tris in Brazil.